★★★ باژبود ★★★

با سلام و عرض ادب به همه ی دوستان و بازدیدکنندگان فرهیخته ی این وبگاه ،

بدینوسیله رحلت یار صدیق انقلاب و یار و یاور امام راحل (س) و مقام معظم رهبری ؛ حضرت آیت الله خزعلی (ره) را به عموم ملت ایران و شما تسلیت عرض کرده و برای اهل بیت مکرمشان آرزوی شکیبایی و صبر جمیل دارم .

اجرکم عندالله تبارک و تعالی .

" از ره غفلت به گدایی رسی // گر بخود آیی بخدایی رسی " ، " بخود آ "

هر چه هست از خویش است ، از خویش است که بر خویش است .

" در کف مردانگی شمشیر می باید گرفت // حق خود را از دهان شیر می باید گرفت "

" همچون ببری غرنده و درنده باش ، اما از کنار آهوی بی پناهی به آرامی گذر کن "

و از همه جالب تر و قابل تأمل تر اینکه :

* بیندیش ، بیاندوز ، بیانگیز *

《 بسم الله الرحمن الرحیم 》

با عنایات ربوبی و با مددجویی از باطن صاف پیران طریقت ، چند جمله ای درباره ی این کلام شریف با شما در میان می نهیم .

در آغاز و بدایت امر شایسته و بایسته است ، محض تیمن و تبرک و حسن مطلع ، روایتی بسیار پرمغز و شیرین از حضرت امیر سلام الله علیه نقل شود ؛ البته به ترجمه بسنده می شود . ایشان می فرمایند : " کل قرآن در سوره ی فاتحه خلاصه و مخفی شده است ، ( که ام الکتاب است ) . و سوره ی فاتحه خلاصه و فشرده شده در بسم الله ابتدایش ، و تمامی بسم الله در باء اول آن مکنون است و من نقطه ی زیر باء هستم . "

البته در مورد اسراری که در این کلام در نشان وجود دارد ، بایسته است کتابها نگاشته و محفلها آراسته گردد ، اما نیت و هدف ما چیز دیگری است .

ما خود 《 بسم الله الرحمن الرحیم 》 را به شرح خواهیم نشست . همانطور که می دانید حروف دارای اسرار و خواصی هستند که یر اهلش پوشیده و مستور نیست . همینگونه است حروف مقطعات ابتدای بعضی سور مصحف شریف . که حروف عالیات هستند .

برگردیم بر سر سخن ، باء بدایت است . آغاز و شروع است . آفریننده و خالق باء همان نقطه ی تحت آن می باشد . پس نقطه ی زیر باء بر خود باء مقدم بوده و رجحان ( آفرینشی و خلقی ) دارد .

به سبب باء همه چیز آغاز می شود . همانطور که می گویند : " یا علی گفتیم و عشق آغاز شد . " ، در اینجا هم باید گفت : باء آمد و عشق آغاز شد .

و گفته شد که نقطه ی زیر باء همان وجود مقدس حضرت امیر سلام الله علیه می باشد .

پس شروع با باء و آغازیدن با باء می باشد که حرف اول " بدایت " همان باء است . بعد از آن سیر شروع میشود . سیر همان حرکت و سلوک است . ( منظورمان حرف دوم بسم الله یعنی سین می باشد ) . دندانه های سین که دارای سه دندانه است ، نیز اسراری دارد فوق تصور و کثیر . اینکه به صورت کلید است نیز بی علت نیست ، اینکه دارای پستی و بلندی است ، رازی دارد . که اگر وارد شویم به طول می انجامد . انشا الله خودتان تدبر می فرمایید .

* این سخن بگذار تا وقت دگر *

خلاصه بعد از سیر و سلوک و حرکت که دارای سختی و مشقت و در نتیجه واجد آثار و برکاتی است ، به " میم " می رسیم . حرف میم دایره ای است که امتدادش به طرف پایین است . این دایره بودن نشانه ی تحیر سالک است . تحیر مقام بسیار منیع و مقدسی است که بنده گاهی از آن به شک زیبا تعبیر می کنم .

خود دانید که همه شکوک و تردیدها نامطلوب و غیر موجه نیستند ، بلکه شک از آن جهت که مقدمه ی یقین است ، بسیار هم خوب و زیباست . ( البته توقف در شک برای همیشه خوب نیست . بلکه در اینجا منظور ما از شک ، مثل شک حضرت خلیل سلام الله علیه است که بعد از مواجه شدن با خورشید و ماه و ستاره بالاخره موحد گشت . )

عبد سالک که در مقام " میم " واقع شد و حیرت مقدس به او عارض گشت ، باید منتظر دست نوازش محبوب و تجلی کلی او باشد . " یدالله فوق ایدیهم " .

در این موقف ناگهان محبوب اولین و آخرین ، نقاب از رخ بی مثال خویش برداشته و بر سالک تجلی می کند . منظور همان تجلی محبوب با لفظ جلاله ی " الله " است . و پس از آن او آغاز به تربیت و پرورش عبد می کند . " ابیت عند ربی // یطعمنی و یسقین . "

یعنی تجلی او با مهر و لطف است . مهر و لطفی بس فراگیر و عالمگستر . " الرحمن الرحیم " .

درست به این خاطر است که در روایت داریم . " یا رحمن الدنیا و رحیم الآخرة " . رحمت رحمانی عمومی و جهانی است و رحمت رحیمی فقط برای مؤمنين است .

پس بطور خلاصه چنین عرض کردیم که باء = بدایت ، سین = سیر وسلوک ، میم = تحیر می باشد . بعد تجلی معشوق و وصل کلی ک مساوی با لفظ مبارک * الله * است . بعد از آن هم پرورش و حمایت و مهر و عطوفت عام که مساوی رحمن است و مهر و محبت خاص که مساوق و هم ردیف رحیم است .

★ ما در اینجا دامن سخن فراچنگ می آوریم و بسنده به همین مقدار می کنیم چرا که اگر عنان قلم از کف فرو هلیم ، این خامه ی شوخ و شنگ ما و شما را به وادیهای بس عجیب و غریبی خواهد برد که شاید صلاح نباشد و خاطر عاطر عزیزان مکدر گردد .

در فرصت بعدی باز باشماییم ... تا بعد ...

☆ در انتها معذرت می خواهم اگر تند و سریع نوشته و تایپ کردم و چنانچه سهو و اشتباهی دیدید ، عامدانه نبوده و بر حقیر خواهید بخشید . ☆

* نبشته و تایپ شد بتاریخ 1394/6/18 قم - مجید شجاعی زنجانی - یاهو مددی *

به قرار بی قراری سر کوی تو نشستم

گرهی ز جعد زلفم بدر سرات بستم

که رقیب چون در آید به دو چشم خود ببیند

چو غلام حلقه بر گوش بدر سرات هستم.

* تقدیم به همه ی عزیزان ، امیدوارم با دقت بخوانید و از صناعات ادبی بکار برده شده لذت ببرید.

" سروده شده در روز یکشنبه مورخ 1384/8/8 در ساعت 21/45. "

- مجید شجاعی زنجانی -