★★★ باژبود ★★★

‏■ حکایت ما و گرانی !!!

ملا نصرالدین هر روز از علف خرش کم می‌کرد تا به نخوردن عادت کند .

با عرض تحیات وافره و اظهار مهر و ادب خدمت بازدید کنندگان فرهیخته ی این رسانه :

مدتی این مثنوی تاخیر شد که علتش حضور بنده در یک محیط نظامی بود و ارسال مطالب و استفاده از نت محدودیتهایی داشت .

در خبرها همه از سیل شنیدیم و دیدیم و سیلاب اشک بر رخمان فرو بارید و ره گم کرد .

من باعث و بانی این محنت و بلا را خودمان میدانم . عالم ، عالم ظهور و ظاهر و مظهر و ظاهر کننده است . رود ، مظهر الله است . احترام به مظهر در حقیقت پاسداشت ظاهرکننده و مظهر است . ( به ضم میم ) .

عالم کلمات خداوند متعال است . و صفحه ی گیتی انشایی است که بس زیبا و دل پسند از جانب هو صادر شده است . رودخانه نیز کلمه ای از کلمات تامات حضرت حق است .

رودخانه همانطور که از اسمش پیداست خانه ی رود است . باید حفظش کرد . باید خانه اش را روبید . ( لایروبی ) . اما متاسفانه عده ای سودجو و فرصت طلب خانه ی رود را ویران کردند . ایشان نمی دانستند صبر رود زیاد است . درست مثل صبر خالقش . اما باز حدی دارد .

خانه ی رود را ویران کردیم و حالا نوبت انتقام رود است . که می خروشد و می خراشد و ...

پس بیاییم از انتقام طبیعت درس بگیریم . حرمت مظاهر الهیه را پاس داریم . و یک عمر خودمان و عزیزانمان از مواهب الهی کمال تمتع را ببریم .

★★★ انشاء الله تبارک و تعالی ★★★